dag 4 Nias Botohilli

Lekker geslapen en de jetlag is gelukkig voorbij. Ff douchen (eerst vragen of de kraan aan kan) dan ontbijten, de koffie is overigens heerlijk en het eten is eenvoudig, maar goed van smaak. We maken een wandeling van ongeveer 15 minuten een berg op en komen bij Botohilli, een ander oud dorpje. Ook hier traditionele huizen en een grote steen om te springen. De cultuur hier draait om steen. Overal voor de huizen staan stenen tafels, banken en beelden. Er zij heel veel kinderen in het dorp, ze roepen steeds hello papa tegen Leo. Volgens mij heeft hij nog iets uit te leggen hihi. Wanneer we een foto van de kinderen maken begint zo wat het halve dorp te schateren van het lachen. Grappig dat mensen om iets wat voor ons zo gewoon is, zoveel plezier kunnen hebben. Wanneer we verder door de straat lopen roept een oud vrouwtje ons "Eh eh ". Ze gebaart dat we naar haar toe moeten komen. Wanneer we dat doen komt een man naar buiten met een visnet. Hij probeert met gebaren en geluiden (beiden blijken doofstom te zijn) duidelijk te maken dat we een foto moeten maken als hij demonstreert hoe je een visnet uitwerpt. Hij dirigeert heel precies waar Leo en waar ik moet gaan staan.als Leo de foto heeft gemaakt moeten Leo en ik van plek wisselen, zodat het werpen ook gefilmd kan worden. De man een vrouw willen graag de foto en film terug zien en zijn blij zichzelf terug te kunnen zien. We geven de man wat geld, dat heeft hij wel verdiend met zijn kunstje. Overgelukkig en met een brede glimlach naar de andere dorpsbewoners gaat hij zijn huis weer in. Het begint een beetje te regenen, dus besluiten we terug te gaan naar de losman: luieren en kijken naar de surfers, af en toe een broodje kopen van de kinderen die hier mee over strand lopen, want verder is er niets te doen.